| Buona navigazione con NihilScio!
|
|||||||
|
NS NihilScio Home Educational search engine Auxilium |
|||||||
|
Coniugazione/declinazione
(Es. pueris - amati sunt ...) |
|||||||
| |||||||
| |||||||
|
| Coniugazione di: sancio, sancis, sancii, sanxi..., sancitum, sanctum..., sancire coniugazione: 4 - transitivo - attiva (Ita) = sancire, (eng) = ratify solemnly, confirm, enact,   (esp) = ratificar, consagrar, confirmar, lang. Latino |
| INDICATIVO | |
| Presente | |
| ego sancio tu sancis ille sancit nos sancīmus vos sancītis illi sanciunt | Io sancisco Tu sancisci Egli/Ella/Esso sancisce Noi sanciamo Voi sancite Essi/Esse/Loro sanciscono |
| INDICATIVO | |
| Imperfetto | |
| ego sanciēbam tu sanciēbas ille sanciēbat nos sanciebāmus vos sanciebātis illi sanciēbant | Io sancivo Tu sancivi Egli/Ella/Esso sanciva Noi sancivamo Voi sancivate Essi/Esse/Loro sancivano |
| INDICATIVO | |
| Perfetto | |
| ego sancii, sanxi... tu sanciisti, sanxisti... ille sanciit, sanxit... nos sanciīmus, sanxīmus... vos sanciistis, sanxistis... illi sanciērunt, sanxērunt... | Io sancii Tu sancisti Egli/Ella/Esso sancì Noi sancimmo Voi sanciste Essi/Esse/Loro sancirono |
| INDICATIVO | |
| Passato prossimo | |
| ego sancii, sanxi... tu sanciisti, sanxisti... ille sanciit, sanxit... nos sanciīmus, sanxīmus... vos sanciistis, sanxistis... illi sanciērunt, sanxērunt... | Io ho sancito Tu hai sancito Egli/Ella/Esso ha sancito Noi abbiamo sancito Voi avete sancito Essi/Esse/Loro hanno sancito |
| INDICATIVO | |
| Trapassato prossimo | |
| ego sanciĕram, sanxĕram... tu sanciĕras, sanxĕras... ille sanciĕrat, sanxĕrat... nos sancierāmus, sanxerāmus... vos sancierātis, sanxerātis... illi sanciĕrant, sanxĕrant... | Io avevo sancito Tu avevi sancito Egli/Ella/Esso aveva sancito Noi avevamo sancito Voi avevate sancito Essi/Esse/Loro avevano sancito |
| INDICATIVO | |
| Trapassato remoto | |
| ego sancii, sanxi... tu sanciisti, sanxisti... ille sanciit, sanxit... nos sanciīmus, sanxīmus... vos sanciistis, sanxistis... illi sanciērunt, sanxērunt... | Io ebbi sancito Tu avesti sancito Egli/Ella/Esso ebbe sancito Noi avemmo sancito Voi aveste sancito Essi/Esse/Loro ebbero sancito |
| INDICATIVO | |
| Piuccheperfetto | |
| ego sanciĕram, sanxĕram... tu sanciĕras, sanxĕras... ille sanciĕrat, sanxĕrat... nos sancierāmus, sanxerāmus... vos sancierātis, sanxerātis... illi sanciĕrant, sanxĕrant... | Io avevo sancito Tu avevi sancito Egli/Ella/Esso aveva sancito Noi avevamo sancito Voi avevate sancito Essi/Esse/Loro avevano sancito |
| INDICATIVO | |
| Futuro semplice | |
| ego sanciam tu sancies ille sanciet nos sanciēmus vos sanciētis illi sancient | Io sancirò Tu sancirai Egli/Ella/Esso sancirà Noi sanciremo Voi sancirete Essi/Esse/Loro sanciranno |
| INDICATIVO | |
| Futuro anteriore | |
| ego sanciĕro, sanxĕro... tu sanciĕris, sanxĕris... ille sanciĕrit, sanxĕrit... nos sancierĭmus, sanxerĭmus... vos sancierĭtis, sanxerĭtis... illi sanciĕrint, sanxĕrint... | Io avrò sancito Tu avrai sancito Egli/Ella/Esso avrà sancito Noi avremo sancito Voi avrete sancito Essi/Esse/Loro avranno sancito |
| CONGIUNTIVO | |
| Presente | |
| ego sanciam tu sancias ille sanciat nos sanciāmus vos sanciātis illi sanciant | Io sancisca Tu sancisca Egli/Ella/Esso sancisca Noi sanciamo Voi sanciate Essi/Esse/Loro sanciscano |
| CONGIUNTIVO | |
| Imperfetto | |
| ego sancirem tu sancires ille sanciret nos sancirēmus vos sancirĕtis illi sancirent | Io sancissi Tu sancissi Egli/Ella/Esso sancisse Noi sancissimo Voi sanciste Essi/Esse/Loro sancissero |
| CONGIUNTIVO | |
| Perfetto | |
| ego sanciĕrim, sanxĕrim... tu sanciĕris, sanxĕris... ille sanciĕrit, sanxĕrit... nos sancierĭmus, sanxerĭmus... vos sancierĭtis, sanxerĭtis... illi sanciĕrint, sanxĕrint... | Io abbia sancito Tu abbia sancito Egli/Ella/Esso abbia sancito Noi abbiamo sancito Voi abbiate sancito Essi/Esse/Loro abbiano sancito |
| CONGIUNTIVO | |
| Piuccheperfetto | |
| ego sanciissem, sanxissem... tu sanciisses, sanxisses... ille sanciisset, sanxisset... nos sanciissēmus, sanxissēmus... vos sanciissētis, sanxissētis... illi sanciissent, sanxissent... | Io avessi sancito Tu avessi sancito Egli/Ella/Esso avesse sancito Noi avessimo sancito Voi aveste sancito Essi/Esse/Loro avessero sancito |
| CONDIZIONALE | |
| Presente | |
| ego sancirem tu sancires ille sanciret nos sancirēmus vos sancirĕtis illi sancirent | Io sancirei Tu sanciresti Egli/Ella/Esso sancirebbe Noi sanciremmo Voi sancireste Essi/Esse/Loro sancirebbero |
| CONDIZIONALE | |
| Passato | |
| ego sanciissem, sanxissem... tu sanciisses, sanxisses... ille sanciisset, sanxisset... nos sanciissēmus, sanxissēmus... vos sanciissētis, sanxissētis... illi sanciissent, sanxissent... | Io avrei sancito Tu avresti sancito Egli/Ella/Esso avrebbe sancito Noi avremmo sancito Voi avreste sancito Essi/Esse/Loro avrebbero sancito |
| IMPERATIVO | |
| Presente | |
| sanci sancite Futuro sancito sancito sancitote sanciunto | sancisci sancite sancirai sancirà sancirete sanciranno |
| INFINITO | |
| Presente | |
| sancire | sancire |
| INFINITO | |
| Perfetto | |
| sanciisse, sanxisse... | avere sancito |
| INFINITO | |
| Futuro | |
| sanciturum esse, sancturum esse, sancituram esse, sancturam esse, sanciturum esse, sancturum esse, sancituros esse, sancturos esse, sancituras esse, sancturas esse, sancitura esse, sanctura esse... | essere per sancire |
| GERUNDIO | |
| sanciendi, sanciendo, sanciendum, sanciendo... | di sancire ad a sancire sancire da, con.. sancire |
| SUPINO | |
| sancitum, sanctum... | a/ad sancire |
| PARTICIPIO | significato |
| Presente | che sancisce |
| Maschile | |
| Singolare | Plurale |
| Nom.sanciens Gen.sancientis Dat.sancienti Acc.sancientem Voc.sanciens Abl.sanciente, sancienti... | sancientes sancientium sancientibus sancientes sancientes sancientibus |
| Femminile | |
| Nom.sanciens Gen.sancientis Dat.sancienti Acc.sancientem Voc.sanciens Abl.sanciente, sancienti... | sancientes sancientium sancientibus sancientes sancientes sancientibus |
| Neutro | |
| Nom.sanciens Gen.sancientis Dat.sancienti Acc.sanciens Voc.sanciens Abl.sanciente, sancienti... | sancientia sancientium sancientibus sancientia sancientia sancientibus |
| PARTICIPIO | significato |
| Futuro | che sancirà |
| Maschile | |
| Singolare | Plurale |
| Nom.sanciturus, sancturus... Gen.sancituri, sancturi... Dat.sancituro, sancturo... Acc.sanciturum, sancturum... Voc.sanciture, sancture... Abl.sancituro, sancturo... | sancituri, sancturi... sanciturorum, sancturorum... sancituris, sancturis... sancituros, sancturos... sancituri, sancturi... sancituris, sancturis... |
| Femminile | |
| Nom.sancitura, sanctura... Gen.sanciturae, sancturae... Dat.sanciturae, sancturae... Acc.sancituram, sancturam... Voc.sancitura, sanctura... Abl.sancitura, sanctura... | sanciturae, sancturae... sanciturarum, sancturarum... sancituris, sanctis... sancituras, sancturas... sanciturae, sancturae... sancituris, sancturis... |
| Neutro | |
| Nom.sanciturum, sancturum... Gen.sancituri, sancturi... Dat.sancituro, sancturo... Acc.sanciturum, sanctum... Voc.sanciturum, sancturum... Abl.sancituro, sancturo... | sancitura, sanctura... sanciturorum, sancturorum... sancituris, sancturis... sancitura, sanctura... sancitura, sanctura... sancituris, sancturis... |
| - Coniugazione completa di sanciri Forma passiva |